خواستم بگویم: « دلیل این همه حماقت شما ندانستن است. مگر نمی‌خواهید رشد کنید؟ چه بخواهید غربی باشید چه شرقی، چه بخواهید خودتان باشید چه دیگران، باید کتاب بخوانید! در زندان هم کتاب می‌خوانند. وای بحال ملتی که کتاب نخواند!»

تنها گفتم : «من سر قولم ماندم!»

ولی هنوز نمی‌دانم : «من به که قول داده‌ام؟»

شغل من دوست داشتن است.

معتقدم اگر انسان دغدغه چیزی را داشته باشد، به یقین روزی راهکاری برایش می‌یابد.

بخشی از آموخته‌های من در ششمین ماهگرد معلمی

وقتی دانش‌آموز، معلمِ تلنگر می‌شود.