امروز که دخترخاله‌ام برای رفع اشکال به خانه من آمده بود. با دلهره‌های او و دلگرمی‌های من، روخوانی از واژگان، مرور تلفظ، و معنای لغات را آغازیدیم. ابتدای کار، صوت کتاب را پخش کردم. کلمات زیادی را از روی دایرةالمعارف انگلیسی برایش تلفظ کردم. از او خواستم واژه‌ها را تکرار کند. درس رو به اتمام بود که حرفش را سنجیده و نسنجیده به زبان آورد که: «بسه دیگه ناسلامتی خودت استادی!»

تلاشم جواب داده بود. بالاخره کنجکاوی امانش را بریده بود که دلیل این همه ارجاع چیست!  باید می‌دانست “یادگیری نیاز به معلم خاصی ندارد. باید وسایل و ابزار را به کار گرفت. مهم‌تر از آن، هر انسان هوشمندی همواره در حال آموختن است.”
شانه هایم را بالا انداختم و گفتم: «حتی استادای منم گاهی واژه رو توی دایرةالمعارف بررسی میکنن. این که خیلی طبیعیه».