چند روز پیش میلاد امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود. چند تکه مقوا، قیچی و نوار چسب برداشتم. تعدادی شکلات خوشمزه گرفتم. احادیثی از امام حسن را بر روی تکه‌های کوچک مقوای رنگی نوشتم. ترجمه انگلیسی احادیث آن را هم اضافه کردم. شکلات‌ها را هم بر روی مقواها چسباندم. راهی کلاس شدم. بچه‌ها از دیدن شکلات‌های رنگارنگ ذوق زده شده بودند. بعضی‌ها دو تا برداشتند. بعد از اینکه همه جمله روی برگه‌هایشان را خواندند، ازهدف آن برگه‌ها برایشان گفتم. قرار شد تا آخر آن شب همگی به جملات نوشته شده در دستشان عمل کنند.این را که گفتم شیرینی شکلات به تلخی زد. لب و لوچه‌شان به هم آمد و اعتراض کردند. آن وقت به فکر افتادند که منظور جملات چیست و سوالات جزئی‌تری پرسیدند.بعضی‌ها برگه‌شان را با یکدگر جابه‌جا می‌کردند.هر کسی متوجه ضعفش شد. من هم خودم را موظف کرده بودم که به همه آن برگه‌ها تا آخر روز عمل کنم. این تمرین را به شما هم پیشنهاد می‌دهم. یک جمله را که بر دلتان و جانتان می‌نشیند برگزینید. تصمیم بگیرید تا پایان روز به آن عمل کنید. بی‌شک رو‌زهای سال با این جملات و توصیه‌های ناب رنگارنگ خواهند شد.