یکی از عوامل رشد در هر حرفه‌ای محاسبه عملکرد خود در هفته و ماه است. معلمی از جمله حرفه‌هایی است که با عده زیادی انسان سر و کار دارد. طبق تجربه شخصی، گاهی عملی از ما سر می‌زند که خود متوجه‌اش نیستیم. این پیشامد ریشه در نوع رفتار دیگران با ما دارد. در واقع ما به صورت ناخوآگاه افعالی را انجام می‌دهیم. درحالیکه خود متوجه ناپسندی آن نیستیم. چه خوب است لیستی از سوالاتی که دغدغه‌های ما را تشکیل می‌دهند بسازیم و هر از چندگاهی به آن سری بزنیم و خودمان را بسنجیم. ما به عنوان معلمان جامعه که سنگ بنای آینده را می‌سازد باید به محسابه خود بیاندیشم. پیش از آنکه نتایج رفتاری ما در جامعه دیده شوند. «حاسبوا قبل ان تحاسبوا»
لیست فعلی من برای محاسبه حرفه‌ای:
آیا با دیدن شاگردانت غم از دلت پر می‌کشد یا در کلاس درس هم دغدغه خانه و زندگی را داری؟
عقب نماندن از برنامه درسی مهم‌تر است یا پاسخ به سوالات ذهنی غیردرسی آن‌ها؟
در هفته چه میزان مطالعه تخصصی و عمومی داری؟
معلم بهتری شدن در گرو چه عواملی است؟
آیا رشد معنوی تاثیری در معلم بهتری بودن دارد؟
به تازگی از روش‌های جدید تدریس چه آموختی؟
معلم بودن یعنی چه؟
چند دانش‌آموز را با خدا آشتی دادی؟
آیا آن‌ها را مانند فرزندانت دوست داری؟
به استعدادهای متنوع توجه داری یا برای همه یک نسخه واحد می‌پیچی؟
خودباوری را چگونه به آن‌ها آموزش می‌دهی ؟
محسابه نفس روزانه داری؟
برای پیشبرد اهداف تا چه میزان به خدا توکل داری؟
در مقابل دانش‌آموز گستاخ چه رفتاری خواهی داشت؟ رفتار زشت را تلافی می‌کنی یا با محبت شرمندهاش خواهی کرد؟
آیا رفتار تو در برابر دانش‌آموز با محبت پر مهر است یا اصولی محبت می‌کنی؟
آخرین باری که شاگردی را تحقیر کردی کی بود؟
اگر بگویند تعطیل کنیم. در دلت غنج می‌رود؟
آیا نسبت به همکاران دلسوز و مهربانی؟
چگونه می‌توان مباحث دینی را در کلاس درس پیاده کرد؟
بعد از ایامی مثل عاشورا..امتحان تعیین می‌کنی؟
در ماه چند کتاب برای رشد حرفه‌ای مطالعه می‌کنی؟
به دانش‌آموزان محبت می‌کنی یا احترام می‌گذاری؟
آخرین نظرات: