از جمله مرام معلمی لال نبودن در مواجهه با رشد همکاران است.

یک معلم موفق‌دوست در مواجه با همکاری موفق‌تر و مقبول‌تر نه تنها حسادت نمی‌کند، بلکه حسادت را تبدیل به غبطه‌ایی می‌کند که به رغبت کوشش منتهی می‌شود.

این رغبت از سر رقابت و یا حسادت نیست. بلکه برای شیفتگی به خوبی ها و نیکی هاست. پیشرفت در حرفه معلمی یک عشق فردی نیست.

اگر معلمی در ایجاد تحول محیط کلاس خود کوشا باشد،  در جهت ارتقای نظام آموزش و پرورش قدم برداشته است. از این رو افرادی که به تعریف از شایستگان و ترویج تفکرشان قدم برمی‌دارند، خواهان ایجاد رشد در حرفه خود هستند. آنها حرفه‌ایی‌ترین‌ها هستند.

هر معلم موفق دوست، محکوم به موفقیت است. چرا که بدون در نظر گرفتن برجسته شدن به تشویق برتران و ترویج تفکرشان می‌پردازد و از آنان بدون رخوت درس می‌گیرد.

به یاد داشته باشیم تنها انسان‌هایی که درون تحسین برانگیز دارند می‌توانند ویژگی‌های قابل تحسین را دریابند و به تحسین شایستگان بپردازند. پس طبیعی‌ست که با موفقیت همزاد باشند.

چقدر برای رسیدن به موفقیت خود تلاش می‌کنید؟