نقش‌آفرینی دانشجویان

روشن‌فکر باید مایه ای از روشنی را در جامعه ایجاد کند، باید پیام آور نور و روشنایی باشد، باید نقاط ابهام را بزداید، باید مغزهای مرده، مغزهای بی خبر، مغزهای ساده اندیش را که جز از طریق چشم نمی توانند پیرامون خود را بشناسند و بفهمند، توجیه کند؛ باید فرهنگ ساز باشد؛ باید معلم مردم باشد.

مقام‌معظم‌رهبری مدظله‌العالی

 1358/7/2

دهه شصت و هفتاد میلادی پس از اتمام جنگ جهانی دوم و دوران جنگ سرد، تاریخ شاهد فعالیت‌های جدی میدانی دانشجویان از غرب تا شرق است؛ کنش‌هایی که عمدتا به برخی اصلاحات سیاسی انجامید اما به مرور رو به زوال نهاد.

جنبش آمریکا در سال ١٩۶٠

جنبش فرانسه در سال ١٩۶٨

جنبش چین در سال ١٩٨٩

جنبش آلمان در سال ١٩۶٧

در ایران با خروج رضاخان فعالیت‌های دانشجویی آغاز شد.

در ١۶ آذر ١٣٣٢ با ورود نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا به ایران، دانشجویان در محیط دانشگاه تهران اعتراض کردند.

برای نخستین بار حمله نظامی توسط حکومت در محیط دانشگاه انجام شد و در این جریان سه دانشجو مهدی (آذر) شریعت رضوی، مصطفی بزرگ نیا و احمد قندچی به شهادت رسیدند.

 شهید بهشتی می‌گوید : دانشجو موذن جامعه است.

حال با درک این نقش دانشجو، به دانشجومعلمان بیاندیشیم. دانشجومعلم کسی است که هم باید اذان بگوید تا نماز امت قضا نشود، هم مقتدا و رهبر آن باشد. هر حرکت، سخن هجو و نادرست یک امت را به بیراهه می‌کشد.

ایده و ابتکار شما برای نقش‌آفرینی به عنوان یک دانشجو چیست؟

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط