معلم پر از تجربه و راز ورمز است. پر از جوانه‌های امید که طفلی در دل او نشانده. یک معلم آینده کشورش را جلوی چشمان می‌بیند؛ چطور رشد می‌کند و ثمر می‌دهد.

گوش‌هایش چیزهایی را می‌بینند، چشم‌هایش چیزهایی را می‌شنوند که بقیه عاجزند؛ باید واقع‌بینانه بود تا مچ خرافات و تفکرات بی‌اساس را گرفت و ضربه‌فنی‌شان کرد.

معلم دل‌به‌دریا زدن‌ را تجربه می‌کند‌‌؛ در چهاردیواری پرواز ‌می‌دهد.

هر معلم یک پیامبر است. باید مصحف ذهنش در زمان غیبت دست به دست بین شاگردان بچرخد.
باید بتواند پیچ‌و‌تاب ظاهری بدیهیات را راست و شفاف کند؛ تا در ذهن از ریشه بخشکاند.

هر معلم هر روز می‌نویسد‌؛ خوب گوش می‌دهد؛ خوب می‌بیند؛ خوب درک می‌کند. ابتدا فکرش را، گفتارش را، رفتارش را تصحیح می‌کند‌‌؛ سپس بر روی سفیدی ذهن، بهترین واژه‌ها را قلم می‌زند.

باید واقع‌بینانه بود تا مچ خرافات و تفکرات بی‌اساس را گرفت و ضربه‌فنی‌شان کرد.
هر معلم پر از کلمه است؛ ذوق، عشق، علم، صبوری، مسئولیت، و هزاران کلمه‌ای که باید در مصحف بنشیند.

هر معلم می‌تواند بهترین پیامبر عصر خویش باشد.