نکته بسیار مهم در برخورد با اعتراض‌ها، کنترل خشم و عصبانی نشدن است. نباید عنان افکار از دست ما رها شود.
در ابتدا باید به دانش‌آموز حق بدهیم. حق اعتراض.
در مرحله بعد باید به تحلیل درخواست دانش‌آموز و منشأ آن بیاندیشیم. آیا اعتراض از روی تحلیل و سنجیده است یا برای نشان دادن خود و یا گذاشتن سرپوش بر ضعف و تنبلی؟
در هر یک از این موارد برخورد ما متمایز است.
اگر دانش‌آموز از روی تحلیل اعتراض می‌کند، باید به آن دقت کرد و برای عدم بروز مجدد آن تلاش کرد چرا که باعث ضعف در اقتدار معلم می‌شود.
اما اگر اعتراض از روی تنبلی و ترس از شکست است باید با آن‌ها دل‌گرم کننده سخن گفت و به آن‌ها امید و انگیزه داد. استفاده از الفاظی مانند: “من هواتونو دارم. نگران نباشین. این تکلیف به نفع خودتونه.” می‌تواند موثر باشد.
آخرین نظرات: