روزهای آخر فروردین به روزهای آخر حافظ‌خوری گره خورده. دلم از گذر بهار و پایان عهد یک‌ماهه با حافظ گرفته. دل غمین را چاره نیست جز عهدی نو.

می‌گریم و مرادم از این سیلِ اشک‌بار

تخمِ محبّت است که در دل بکارمت

تو گر خواهی که جاویدان جهان یکسر بیارایی

صبا را گو که بردارد زمانی بُرقِع از رویت