دلبستگی

من سر این‌که به تو دل دادم

با همه مساله پیدا کردم 

 

همه ما دلبستگی داریم. همه عالم نمی‌تواند دلبستگی ما را تحمل کند‌. گاهی به خاطر دلبستگی خاصی مجبوریم خیلی از خواسته‌ها و انسان‌ها را دور بزنیم. به نظرم مهم است که دلبستگی ما به چه سطحی محدود می‌شود و از چه چشمه‌ای لبریز. با دلبستگی‌های مبتذل به کمال‌گرایی خود دهن‌کجی می‌کنیم.

 

 

از خودم دور شدم کاری کن

گم شدم گور شدم کاری کن

 

 

 

آفتاب شب یلدای همه 

گریه‌ی پشت تمنا‌ی همه

هیچ‌کس فکر تنهایی تو نیست 

گریه کن جای خودت جای همه 

 

 

شاعر اردیبهشت صابر خراسانی با حال و هوای اردیبهشت هم‌نواست. همیشه خوانش او را می‌پسندم. متن شعرهایش را که می‌خواندم تمرکز بیشتری برای بررسی کلمات و وزن‌ داشتم‌.

 

 

قسم به شان یدالله فوق ایدیهم

قبول حق نشود سجده بی‌ولای علی 

 

 

 

نشانه‌ای‌ست فقط سنگ کعبه فکر کنم

بهانه بوده بنایش فقط برای علی

از این‌که قبله شده زادگاه شاه نجف

زمان سجده بود در سرم هوای علی

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط