نوشتن دنیای امنِ ممکن‌هاست. به این دنیا پای بگذارید و هر جور که خواستید برقصید.

پیرزن داد زد:《 این‌قدر گل چیدید بس نیست؟ قاصدک‌ها را نچینید. اگر این‌‌ها نابود شوند خدا چطور مژده‌ خوشی بفرستد؟》

دریا گریید

در اشک خویش غرق شد

پیکر را

به پریان و ماهیان

بخشید

و شوری را

به غدای مردم

شگفت‌انگیزترین پاداش یک نویسنده رجوع به نوشته‌های گذشته است: اگر بی‌نقص باشد پای می‌کوبد، اگر ناقص باشد فرصت نواندیشی می‌آفریند.